Saturday, February 2, 2008

Rawagede in Indische dagblad de Nieuwsgier in december 1947

Op 16 december 1947

ONGELOOFLIJK VERHAAL

Berita Indonesia publiceerde gisteravond onder vette koppen een uitvoerig verhaal over een ´grote schoonmaak´ in het gebied van Rawagedeh in het Krawangse, waar in vier dagen tijd 312 mensen door Nederlandse militairen zouden zijn gedood, terwijl 200 anderen gewonden zouden zijn.. De ´schoonnmaak´ zou zijn begonnen in de nacht van 8 op 9 December en hebben geduurd tot 12 december.
Gezien de ernst van deze aanklacht hopen wij dat van officiële Nederlandse zijde ten spoedigste zal worden bekend gemaakt of er iets (en zo ja wat) in Rawagedeh aan de hand is geweest. Een dergelijk fantastisch gerucht kan niet snel genoeg de kop in worden gedrukt.

17 december
Korte Nederlandse reactie: ´Tegen het steeds driester optreden van rondzwervende benden in het Krawangse wordt met kracht opgetreden. Deze benden zijn thans deels onschadelijk gemaakt´.
De krant gaat dan verder:
In dit verband herinneren wij aan een eerder bericht betreffende het optreden van Soekarno’s ´keurtroepen´, de Pasoekan Istimewa, in dit gebied. De Chinese pers staat trouwens de laatste tijd vol berichten over terrorisme in West-Java’s ´rijstschuur´. Dat de Nederlandse troepen hier thans krachtig zijn gaan optreden behoeft dus geen verwondering te wekken. En dit zal dan ook wel de verklaring zijn voor het sensationele verhaal van de Berita Indonesia inzake een ´grote schoonmaak´ in dit gebied. Wij betreuren slechts, dat onze officiële voorlichting meent te kunnen volstaan met twee zinnen over het Krawangse. Als hier een ´schoonmaak´ is gehouden, was er ongetwijfeld alle reden voor en had men gerust wat minder karig kunnen zijn in de berichtgeving. Nu komt men weer te laat en met te weinig, zodat de republikeinse pers alle gelegenheid krijgt wilde verhalen te verspreiden, waarvan de meeste details en cijfers waarschijnlijk onjuist zullen zijn. Evenals trouwens de hele strekking van het betoog, dat een afslachting van weerloze burger insinueerde, terwijl het kennelijk een volkomen gerechtvaardigd optreden tegen roofbenden betrof.

Op 22 december blijft de krant aandringen op een verklaring van Nederlandse zijde

DE SCHOONMAAK IN HET KRAWANGSE
Ongeveer 200 bendeleden neergeschoten

In tegenstelling tot de persberichten, die de Dienst voor Legercontacten (DvL) niet in beweging kon krijgen, heeft het Zondagavond uitgegeven communiqué der republikeinse regering over de actie in het Krawangse prompt effect gehad. Gisteren ontvingen wij uitvoerige bijzonderheden van de DvL, en we zullen maar zeggen: beter laat dan nooit. In de ´toelichting omtrent de actie in het Krawangse´ wordt gezegd, dat er in de eerste maanden na de politionele actie in dit gebied betrekkelijke rust heerste. Langzamerhand echter had infiltratie van republikeinse benden plaats, die een goedgeorganiseerde activiteit op touw zetten, en de hele bevolking van het Krawangse onder dwang wisten te brengen. Toen deze organisatie zich krachtig genoeg achtte, ging zij tot openlijk verzet over. Op grote schaal werden bruggen, wegen, rijstpellerijen en spoorlijnen vernield. Tankvallen werden gegraven. Ieder, die niet ten volle medewerkte, liep gevaar ontvoerd en afgemaakt te worden, waarvoor speciale ´beulen´ waren aangesteld. Uit de stuw bij Balahar in de Tjitaroem werden 28 onthoofde lijken gevist. Een schrijver van de republikeinse wedana werd ontvoerd en moest verschillende executies bijwonen. Vóór hij zelf aan de beurt was, wist hij te ontvluchten. Eén slachtoffer werd niet ´behoorlijk´ vermoord (de nekslag kwam niet geheel goed aan) en wist, na als ´lijk´ in de kali geworpen te zijn, zich zwemmend te redden en meldde zich bij de dichtstbijzijnde Nederlandse post. In vele kali’s meer naar de kust werden eveneens talrijke onthoofde lijken aangetroffen.
Deze misdaden, sabotages en vernielingen, namen in aantal en hevigheid toe, zodat in de tweede week van December krachtig moest worden opgetreden. Op 9 december begon men met het gebied af te sluiten, waarbij kwam vast te staan dat kampong Rawagedeh het centrum van de bendeactiviteit was. De bendeleden kwamen bij groepjes van 10 de kampong uit en openden op verschillende plaatsen het vuur. 150 van hen werden neergeschoten en 9 gevangen genomen. o.w. een Indiër, vermoedelijk een lid van de Internationale Brigade. Bij huiszoeking in de kampong werden republikeinse stempels en lidmaatschapskaarten van strijdgroepen gevonden. De zwaarste wapens, die bij deze actie aan Nederlandse zijde zijn ingezet, waren 3 inch mortieren.
Toen op 10 December het hele gebied rond Krawang was afgesloten, werd met een algemene doorzoeking begonnen. Deze actie resulteerde in een hele reeks van kleine gevechtscontacten met benden, waarbij zij kleine verliezen leden, meestal van zo´n vijf man. De actie is nog steeds niet ten volle beëindigd. Zij heeft tot resultaat, dat de benden naar het noorden gedreven worden. Het gebied is veel rustiger geworden en de bevolking keert weer naar de desa’s terug. Zij is echter nog steeds bevreesd voor de wraak van de benden en daarom zijn de kampongs, waar de Nederlandse troepen gelegerd zijn, overvol.

27 december
Onderzoek Krawang Affaire?

Uit Republikeinse bron verneemt Reuter, dat de Republikeinse regering een schrijven gericht heeft tot de Commissie van Goede Diensten (CGD), waarin gevraagd wordt een onderzoek in te stellen naar de gebeurtenissen in Krawang, waar volgens de republiek 300 Indonesische burgers gedood werden en 200 gewond bij een actie van het Nederlandse leger.

1 comment:

Unknown said...

Bung, sampai kapanpun Belanda tidak akan pernah meminta maaf kepada Indonesia dan mengakui Kemerdekaan Indonesia pada tanggal 17 Agustus 1945.

Ada beberapa hal yg menjadi penyebab :
1. Ini soal arogansi kulit putih terhadap kulit berwarna. Ada semangat white race domination.
2. Mereka menggunakan standard konvensi international, bahwa kemerdekaan sebuah negara baru diakui secara internasional ketika ada pengakuan dari negara lain. Dan agar mereka tidak kehilangan muka atas kemerdekaan Indonesia, maka pengakuan internasional yg diberikan oleh Belanda terhadap Indonesia dipelintir seolah-olah menjadi hadiah yg mereka berikan sebagai bentuk kebesaran jiwa mereka.
3. Selama political bargaining kita secara internasional lemah, maka bargaining position kita secara internasional juga lemah. Itu artinya, selama itu pula Belanda tidak akan pernah meminta maaf dan mengakui Kemerdekaan kita adalah 17 Agustus 1945.

Hanya satu solusinya.. Perkuat political bagaining Indonesia di tingkat internasional sebagai sebuah negara yg sungguh2 berdaulat secara politik, mandiri secara ekonomi dan berkepribadian secara budaya.

Tinggal tunggu saatnya tanpa kita mintapun mereka akan datang kepada kita bukan hanya untuk meminta maaf, tapi bahkan memohonan ampunan dari kita dan tentu saja dengan begitu mereka secara sukarela memberikan pengakuan bahwa Kemerdekaan RI yg diproklamasikan pada 17 Agustus 1945, adalah Kemerdekaan yg dicapai melalui perjuangan dengan keringat, darah dan air mata.

Selamat Berjuang...
MERDEKA !!!!!